Ik was zo gelukkig om zes keer in Nepal te zijn, de eerste keer vlak na mijn scheiding, ik was 36 jaar. Met HTWandelreizen in een groep de Annapurna Round, wat een tocht! Ik was nog nooit in de bergen geweest en ik liep als een berggeit voorop. Het was zo vertrouwd, ik was thuis. Die reis heeft grote gevolgen gehad voor mijn ontwikkeling.
Daarna ging ik pas terug toen mijn zoon 15 jaar was en liep te versloffen op de middelbare school. Samen naar Langtang, 3 weken hoog in de Himalaya, voor het eerst met de gids Kamal. Het was waanzinnig. Mijn zoon vond zichzelf en ik dacht: Hier moet ik ook met vrouwen lopen!
Daarna ben ik nog 4x terug geweest met groepen vrouwen en trainers en de trouwe ondersteuning van Kamal Sunuwar, die mij later geadopteerd heeft als zijn mamu=moeder. Annapurna Basecamp, Mount Everest Basecamp, Langtang Helambu…maanden van mijn leven liep ik met Kamal berg op, berg af.
Zoveel vrouwen begeleid op een loopretraite, zoveel sweet memories.
…….
“Wandelingen tussen de 4 en 10 uur. Eindeloos lopen, lopen, lopen. Pauzes met dagboek en ‘gingertea’ en weer verder. Berg op, berg af. Stenen, klauteren, zwarte harige yaks, terrassen met tarwe en rijst, kleine blote bruine billetjes en daarboven een rattig mutsje, smalle paadjes met piepkleine blauwe bloemetjes tussen het afval, dennenbossen, loofbossen, wilde grijze apen.
Jungle met honderden varens, stupa’s, stenen leggen aan een bulderende rivier, lachen als we elkaars haren wassen met een ’bucket hot water’ op 3700 meter hoog terwijl de plaatselijke bevolking welwillend toekijkt, een ‘weddingparty’ bovenop een heuvel met grote pannen dampende bonen, een oude tibetaan wekt ons medelijden met zijn kapotte schoenen en krijgt honderden roepies, zingen, ‘om mani padme hum’, goed slapen, slecht slapen, iedereen missen en niemand missen.
Een peuter zwaait met een kapmes zo groot als zijn arm, mantra’s zingen met een tandeloze oude vrouw, hand in hand.
Kamal! Onze trouwe gids die overal en nergens is, stralend met een takkenbos op zijn hoofd en zijn groene t-shirt. Stenen, nog meer stenen. Dalen met een zere knie, stijgen met een zere enkel. Een groot vuur bij het afscheid en kinderliedjes op een plein.
‘Dindabaath’ Nepal, ik ben zo verliefd op jou.”
Wie neemt het stokje over nu ik dit fysiek niet meer kan? Foto’s, contacten, ideeën en een supertrouwe gids in de aanbieding.
Mail me via info@mooiemorgen.nl
Of boek rechtstreeks met je vrienden een trekking via Kamal, sunuwark2013@gmail.com
Als je zegt dat je komt via zijn mamu, krijg je een VIP-behandeling.
(omdat Nepal in mijn hart zit heb ik drie stukjes toegevoegd aan deze INSPIRATIE plek. Ik kon het niet laten).